owady

Owady (Insecta), obok grzybów, stanowią największe zagrożenie biologiczne dla budynków. Narażone są przede wszystkim drewniane elementy, które dla owadów mogą stanowić pożywienie, schronienie lub budulec dla gniazda.

Owady odżywiające się drewnem, to drewnojady (ksylofagi). Są to głównie różne gatunki chrząszczy (Coleoptera), a w mniejszym stopniu także błonkoskrzydłych (Hymenoptera). Larwy żerują w drewnie do czasu, aż będą wstanie przeobrazić się w postać dorosłą (imago). Czas żerowanie jest głównie uzależniony od gatunku owada i drewna (jego wartości odżywczych). Najgroźniejsze są gatunki zasiedlające drewno powietrznosuche, takie jak np. spuszczel pospolity (Hylotrupes bajulus L.) czy kołatek domowy (Anobium punctatum De Geer). Inne, jak kołatek uparty (Anobium pertinax L.) i krokwiowiec piłkorożny (Probium carpini Herbst), są bardziej wybredne, wolą drewno zawilgocone i częściowo rozłożone już przez grzyby (dzięki temu nie jest tak ciężkostrawne). Mało szkodliwe są te, które jak stukacz świerkowiec (Ernobius mollis) i zagwoździk fioletowy (Callidium viloaceum L.), zasiedlają drewno nieokorowane.

Skórniki (Dermestes), takie jak skórnik natrupek (Dermestes frischii Kug.), skórnik słoniniec (Dermestes lardarius L.) i skórnik peruwianek (Dermestes peruvianus Castelnau), nie są drewnojadami. Sporadycznie uszkadzają drewno (a także korek, styropian i inne materiały o małej twardości), aby móc się w nim bezpiecznie przepoczwarzyć. Żerują w suchej padlinie, więc aby nie mieć z nimi problemów należy dbać o higienę budynków (np. poprzez usuwanie martwych ptaków z poddaszy).

Osowate (Vespidae), takie jak osy (Vespula sp.) i szerszenie (Vespa crabro L.), zeskrobują żuwaczkami drewno, aby budować z niego gniazda. Ponieważ efekt ich działań jest powierzchniowy, to w większości przypadków może być niezauważalny (o ile elementy drewniane mają swój naturalny kolor). W przypadku pokrycia drewna barwnymi preparatami dekoracyjno-ochronnymi, ubytki tym bardziej będą widoczne, im większy kontrast między barwą preparatu a samym drewnem. Bezpośrednio skutki mają znaczenie estetyczne, ale pośrednio zagrażają trwałości poprzez usunięcie warstwy chroniącej przed ksylofagami i grzybami.

Opinia entomologiczno-budowlana pomoże określić skalę zniszczeń będących skutkiem działań technicznych szkodników drewna (łącznie z określeniem o ile zmniejszyły się przekroje elementów w drewnianej konstrukcji).